- Detalles
- Publicado: 30 Noviembre -0001
Estoy acabando de leer una novela que me ha atrapado: ZACARÍAS.
No soy lectora sacrificada, si no me gusta a la primera dejo el libro, para cuando me paguen la jubilación.
Zacarías es una novela que me ha conmovido. Después de leerla es imposible pasar indiferente ante personas sin techo, esas que encontramos en la calle y a veces vemos sin mirar. Ahora no puedo dejar de pensar si serán como Jamal, como el Clemente, como Viorel o el mismo Zacarías. Descritos con naturalidad, sin dramatismo, con un toque de ironía, que igual conmueve que hace sonreír.
Al tiempo hace una descripción tan brillante de lugares de Castellón por donde discurre la novela, que da ganas de hacer la ruta, de pasar por esos lugares y acercarse a las personas. Después de leerla, seguro con otra mirada.
También salen los "buenos": Francisco, la coronela... arquetipos conocidos.
A mi me ha gustado tanto que la pienso regalar.
6/1/2015
he acabat de llegir Zacarías. El final genial, com la resta. En hora bona Pedro. Per mirar el que pocs miren. per explicar el que passa, donar-ho a coneixer, i per fer-ho d'aquesta manera tan amena, senzilla emotiva i profunda. Per a mi ja ets un ESCRiPTOR. Te felicite.